Terapia czaszkowo-krzyżowa

Metoda leczenia dysfunkcji nerwów czaszkowych wpływa na regulację pracy układu nerwowego.

Menu

Terapia czaszkowo-krzyżowa Cranio-sacral therapy Iwona Tarnowska
Terapia czaszkowo-krzyżowa Cranio-sacral therapy Iwona Tarnowska

O terapii czaszkowo-krzyżowej

Jak działa Terapia Czaszkowo-Krzyżowa?

Nazwa metody: pracuje się głównie na odcinku pomiędzy czaszką a kością krzyżową, stąd Terapia Czaszkowo-Krzyżowa TCK (Cranio-Sacral Therapy CST).

Wprawny terapeuta wyczuwa rytm przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego, na który reagują kości czaszki i reszta ciała. Terapeuta diagnozuje strefy dysfunkcji i napięć, poprzez delikatne przyłożenie rąk do określonych stref na nogach, miednicy, otworze dolnym i górnym klatki piersiowej, kości gnykowej i na niektórych kościach czaszki. 

Jak wygląda zabieg? – zaczynamy od wywiadu, który jest jakąś wytyczną, ale to jeszcze nie decyduje o przebiegu sesji, ponieważ – jak już pewnie wszystkim wiadomo- przyczyna bólu nie zawsze znajduje się tam, gdzie jest ból.

Następnie pacjent kładzie się na plecach, może być luźnym, niekrępującym ruchy ubraniu Jest to terapia, w trakcie której terapeuta z niewielką siłą pracuje na określonych strefach. Ta siła nazywana jest „dotykiem motyla” i można powiedzieć, że ten dotyk wywołuje efekt motyla. Trzymając dłonie na czaszce możemy mieć silne reakcje w strefach pozornie odległych. 

TCK zajmują się terapeuci pochodzący z dwóch nurtów edukacji: specjaliści zawodów medycznych i naturoterapeuci. To powoduje korzystanie z różnej nomenklatury do opisu metody.

Naturoterapeuci koncentrują się na biopolu, na oddechu życia, a medycy opierają swoje doświadczenie na anatomii, fizjologii i patofizjologii.

pełny opis na moim blogu

Wskazania i przeciwskazania

wskazania

Dysfunkcje organów wewnętrznych

  • Zespół górnego otworu klatki piersiowej (TOS).
  • Bóle w klatce piersiowej.
  • Biegunki i zaparcia.
  •  
  • Objadanie się, utrata apetytu.
  • Bóle w klatce piersiowej.
  • Nieregularna praca serca.
  • Przewlekła hiperwentylacja i jej konsekwencje (przekierowanie).
  • Podwyższone ciśnienie krwi.

Chroniczne napięcia

  • Stany wyczerpania organizmu.
  • Bóle stawów i mięśni.
  • Przewlekłe zapalenie ucha środkowego.
  • Nadmierna potliwość.
  • Zimne dłonie i stopy.
  • Zawroty głowy.
  • Bóle głowy i migreny.
  • Bruksizm i dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych.
  • Uczucie ściskania w gardle.

    Problemy emocjonalne i behawioralne

    • Zaburzenia snu.
    • Zaburzenia pamięci i koncentracji.
    • Stany lękowe.
    • Ataki paniki.
    • Zespół stresu pourazowego PTSD.
    • Trudny poród własny.
    • Uzależnienia od substancji i zachowań.
    • Zespół Aspergera, ADHD, ADD, autyzm.
    • Trudności w relacjach.
    • Obniżone libido.

    Pozostałe

    • Urazy czaszkowo-mózgowe bez złamania.
    • Wszelkie kontuzje, urazy i stany pooperacyjne.
    • Stan po korekcji przegrody nosowej.
    • Blizny stare i nowo tworzące się.
    • Stany po udarach.
    • Nowotwory, paliatywna faza leczenia.

    przeciwskazania

    • Stany niestabilne medycznie lub strukturalnie
    • Rozwijający się udar
    • Podejrzenie krwiaka podpajęczynówkowego
    • Podejrzenie ostrego złamania czaszkowego lub szyjnego
    • Podejrzenie nowotworu jeszcze nie zdiagnozowanego lub w trakcie diagnozowania
    • Możliwość przerzutów, jeśli leczenie wciąż jest poszukiwane
    • Zapalenie opon mózgowych
    • Miejscowa infekcja, zapalenie skóry lub ropień
    • Zawroty głowy, utrata przytomności, zaburzenia wzroku przy rotacji szyi i zgięciu do boku.